Verfijn
Amnesty International
In de diaconie krijgen we heel veel informatie binnen van Amnesty. Van de inhoud word je echt niet vrolijk, maar ons werk voor Amnesty blijft helaas zo hard nodig. Vandaar ook de aandacht bij aanvang van de dienst, op de laatste zondag van de maand. Een druppel op de gloeiende plaat, maar we blijven dit wel doen ook al lijken wij een 'roepende in de woestijn'.
De beweging versterkt en beschermt mensen, van het afschaffen van de doodstraf tot het opkomen voor meningsvrijheid en van het beschermen van de rechten van migranten en vluchtelingen tot het strijden tegen politiek geweld en vervolging.
Daarom vragen wij deze keer uw aandacht en onze gebeden voor wederom een zaak vanuit Amnesty gemeld:
Na een oneerlijk proces werd in Iran Hadi Rostami, een suïcidale gevangene, In november 2019 veroordeeld voor diefstal. Door marteling was hem een “bekentenis” afgedwongen. Zijn straf: de amputatie van 4 vingers.
Hij werd opgesloten in de gevangenis en werd in december 2020 nog eens veroordeeld tot 8 maanden gevangenisstraf en 60 zweepslagen voor ordeverstoring in de gevangenis”.
Hij had n.m.l. geprotesteerd tegen de slechte gevangenisomstandigheden.
Met zijn gezondheid gaat het slecht en hij deed al 2 x zelfmoordpogingen.
De wreedheid van het Iraanse strafrecht laat wederom zien hoe inhumaan het aldaar is. Marteling en andere vormen van mishandeling zijn toegestaan.
Amnesty roept de autoriteiten op Rostami’s veroordeling te vernietigen en hem een eerlijk proces te geven. Ook moet hij, buiten de gevangenis, onmiddellijk de geestelijke en fysieke zorg krijgen die hij nodig heeft.
De internationale gemeenschap moet het gebruik van lijfstraffen in Iran met de sterkst mogelijke bewoordingen veroordelen omdat ze in strijd zijn met Burgerrechten welke ook zijn geratificeerd door Iran.
Onze gebeden zijn voor Rostami en al die andere gevangen onder erbarmelijke omstandigheden.
28 februari 2021
Door onverminderd aandacht te vragen en te blijven roepen, maken wij een vuist tegen onrecht en toch ook met resultaten de laatste 50 jaar. Want wat te zeggen van:
Er is nog zoveel te doen. Kijkt u eens mee op de site van Amnesty?